szkielet.<br>Wczesne strunowce odżywiały się na różne sposoby. Drapieżne konodonty posługiwały się dwubocznie symetrycznym aparatem chwytnym i być może konkurowały <br>w planktonie z Chaetognatha reprezentującymi podobny typ przystosowawczy. Większość przydennych opancerzonych bezszczękowców odżywiała się zapewne podobnie do jesiotrów, tzn. wsysając drobne denne organizmy i szczątki organiczne. Skrajnie <br>&lt;page nr=234&gt;<br>&lt;gap&gt;<br>odmienne przystosowania miały filtrujący Typhloësus i pasożytnicze minogi i śluzice, wyjadające ciało ofiary za pomocą języka przypominającego radulę mięczaków. Nie było wśród nich organizmów znacznych rozmiarów potrafiących chwytać duże ofiary i rozdrabniać ich ciała, choć może niektóre konodonty miały takie umiejętności na mikroskopijną skalę. W pełni opanowały ten sposób zdobywania pokarmu dopiero szczękowce, czyli