istnienia.<br> Ten poeta codzienności wiele razy pisał o trudzie istnienia fizycznym, co najczęściej zwracało uwagę, i duchowym, o którym w końcu mniej powiedziano. Stało się tak być może dlatego, że główny ciężar filozoficzności spoczywa często w tej twórczości na jej części "satyrycznej". Tyle że to satyra na istnienie, czarny humor fizjologii, komedia codzienności, będące często czymś w rodzaju ukrytych małych traktatów filozoficznych.<br> Białoszewski wywracał stereotyp na nice. Robił to słuchając "pełnego języka", nie zakładając, że kiedykolwiek poprzestanie na jakiejś jego sferze, ucząc się tradycji. Jego ballady są naraz całkowicie codzienne i odznaczają się typowo balladową cudownością zaskakująco użytą w zderzeniu z