transformacje cechowania i anomalia A znika. Ponieważ działanie efektywne jest całką po całej przestrzeni, w przypadku D wymiarów możemy napisać <br>&lt;gap&gt;<br>gdzie C[.] jest współczynnikiem (opisanym na końcu tego paragrafu) zależnym od <br>składu pól ., natomiast BD jest D-formą określoną z dokładnością do pochodnej zupełnej. <br>Cechą charakterystyczną anomalii jest fakt, że forma BD(A , U) nie może być <br>zapisana jako różnica dwóch form <br>&lt;gap&gt;<br>dla jakiegokolwiek wyboru &lt;gap&gt; (w przeciwnym razie dodalibyśmy &lt;gap&gt; z odpowiednim współczynnikiem do lagranżjanu efektywnego, co pozwoliłoby na skasowanie anomalii, co jest niemożliwe - anomalie znikają tylko wtedy, gdy skład pól jest taki, że współczynnik &lt;gap&gt; znika). <br>Anomalie występują jedynie w parzystej liczbie