Jednak gdy w 1848 r. przed wyborami do Zgromadzenia Narodowego grupa feministek wysunęła jej kandydaturę, George w liście otwartym odmówiła i zaprotestowała przeciwko robieniu z niej orędowniczki ruchu kobiecego, z którym, jak napisała, "nie łączyły mnie nigdy związki ani dobre, ani złe". Potępiła kobiety żądające dla siebie "prawa przemawiania na forum publicznym, hełmu i miecza oraz prawa skazywania na śmierć". W gruncie rzeczy w tych czasach była już po prostu, jak ją nazywano, "dobrą panią z Nohant", haftującą, smażącą tony konfitur i wspomagającą materialnie swych współziomków. Taką rolę przybrała podczas pierwszego jej prawdziwego dłuższego związku: z Chopinem.<br><br>&lt;tit&gt;Natury antypodyczne&lt;/&gt;<br><br>Także Chopin