roku. Chwila była szczególna. Po raz pierwszy w powojennych dziejach Polski (i bloku wschodniego) udało się dysydentom zmusić władze do cofnięcia się (w tym momencie dysydenci stali się opozycją). Nie dość, że bronieni przez "KOR" robotnicy - ofiary represji policyjnej - zostali wypuszczeni na wolność, ale i próba przywrócenia monopolu partii na forum publicznym przez uwięzienie najbardziej eksponowanych spośród ich obrońców nie wypaliła. Tym samym więc powstało ograniczone pole działania dla niezależnych od władz inicjatyw społecznych, pole zagrożone ustawicznym dążeniem Partii do odzyskania straconego terenu, ale zarazem ciągle poszerzane udanymi przedsięwzięciami opozycji.<br>W praktyce oznaczało to po prostu, że za przechowywanie wydawnictw nielegalnych