w kole literacko-artystycznym przy ulicy Akademickiej przebrała się za Persjankę,<br>i mama opowiedziała mi, jak pewnego razu uległa jego namowom i we wschodnim stroju, z twarzą ukrytą aż po oczy za wpół przejrzystym czarczafem, wchodziła po szerokich schodach, pokrytych czerwonym chodnikiem na mezanin, a potem, prowadzona spojrzeniami panów we frakach i smokingach, mijała szklane drzwi, wiodące do dużej sali lustrzanej z białymi kanapkami obitymi szkarłatnym pluszem, na których siadały panny, czekając na tancerza,<br>- Jako Persjanka miałam takie powodzenie, że nie zdołałam przysiąść ani na chwilę, panowie porywali mnie i mówili do mnie w różnych językach, a ja nie odezwałam się