będzie. To poskutkowało. Senora Reyes odmaszerowała drobnymi<br>kroczkami, została jednak przezornie w drzwiach swego pokoju. Takich zdarzeń nie wolno było przepuścić. Postawiła krzesło w progu, usiadła wygodnie i uznała, że wybrała doskonały punkt obserwacyjny. Myślała jeszcze, żeby pójść do szafki i wziąć cukierki miętowe, ale nie miała czasu, bo drzwi frontowe otworzyły się i wszedł dr Rowland z ojcem. Rozmawiał chwilę z Normą, a potem znikł z pola jej widzenia w dalszej części korytarza. Poszli do sali operacyjnej. Jaka szkoda. Senora Reyes pośpieszyła do szafki po cukierki.<br>Korytarz ciągnął się na prawo i na lewo od małego hallu wejściowego. Prawa część