się<br>bardziej elastyczne. Warunkiem takiej transformacji jest wzmocnienie<br>centrum sterującego.<br>Wzmocnienie władz na uniwersytetach Twente i Chalmers polegało na<br>rozszerzeniu prerogatyw rektora i dyrektora administracyjnego. W Warwick<br>centrum decyzyjnym stały się komitety senackie, skupiające m.in. wybranych<br>przedstawicieli świata akademickiego oraz wyższych urzędników<br>administracji uczelnianej. Na uniwersytecie w Strathclyde (Szkocja)<br>funkcję "rządu" pełni Uniwersytecka Grupa Zarządzająca, instytucja o<br>szerokich uprawnieniach, niezależna od senatu. Jej członkowie starają się<br>kierować racją całej uczelni.<br>Wydziały zorganizowane wokół wyodrębnionych dyscyplin prawdopodobnie<br>pozostaną najważniejszym elementem organizacji szkół wyższych. Lecz już<br>dziś nie są one w stanie realizować wszystkich zadań stojących przed<br>uczelniami. Na przedsiębiorczych uniwersytetach wydziały