empiryczne. Ze względu na tego typu czynniki krytycy koncepcji menedżerskich, zamiast tez o niemal pełnej niezależności menedżerów od udziałowców oraz ich (także spółek) niezależności od rynku i zewnętrznych źródeł zasilania, skłonni są raczej przyjmować tezy o kontrolowaniu menedżerów przez rynek, który stwarzając groźbę utraty przez nich stanowisk (np. przez mechanizm fuzji i przejmowania jednych spółek przez drugie) wymusza na nich zachowania zbliżone do zachowań "tradycyjnych" przedsiębiorców, będących głównymi właścicielami i zarazem kierownikami przedsiębiorstw.<br><br>Założenie, iż motywy działania i interesy czołowych menedżerów są zasadniczo rozbieżne z motywami i interesami udziałowców jest, jak się wydaje, kluczowym założeniem wszystkich menedżerskich modeli przedsiębiorstwa. Jest ono