stamtąd przez kogoś znajomego (przez umyślnego, jak mówiliśmy żartem), czekająca w najchłodniejszym kącie spiżarki, by - zimna jak lód - pojawić się w odpowiedniej chwili na stole i sprawiać, że podczas jedzenia zęby nam nieomal drętwiały, tak jak kiedy zbyt pospiesznie liże się lody,<br>i zajadaliśmy wszystko z apetytem: i rybę w galarecie, i smażoną, i popijaliśmy czerwony barszczyk z uszkami z grzybowym nadzieniem, a do śledzia z cebulką w oliwie i śledzia w śmietanie dorośli pili mrożoną czystą wódkę od Baczewskiego lub cytrynówkę według babusinego przepisu, a na deser ciasta, również lwowskiego wypieku, makowiec i cwibak, a do tego miodówka, także domowa