Europy. <br><br> Sukcesy wielkich książąt moskiewskich XIV-XV wieku, niezależnie od ich osobistych walorów, które były niezaprzeczalne (zwłaszcza takich postaci jak Dymitr Doński, Wasyl II czy Iwan III Srogi), wywodziły się z powszechnego poparcia przez wszystkie nieomal warstwy społeczne rodzącej się Rosji. Jedyne groźne wystąpienie władców dzielnicowych w postaci buntu księcia galickiego Jerzego Dymitrowicza (1431 r.), kontynuowanego przez jego synów zakończyło się (mimo dramatycznych momentów, w których Wasyl II został uwięziony i zdetronizowany, a potem oślepiony) katastrofą buntowników, potępionych na specjalnym synodzie przez Kościół i odrzuconych przez większość bojarstwa.<br><br> Wypadki te odbiły się na przyszłych nie do pozazdroszczenia losach młodszych członków rodziny