robią ich koledzy-amatorzy. Dla zawodowców, a także dla ogromnej większości krytyków i dla całego środowiska artystyczno-intelektualnego, amatorzy po prostu nie istnieją, nic się o nich nie wie, zresztą taka wiedza nie miałaby żadnego waloru towarzyskiego. Nie działa nawet zwykła ciekawość zawodowa. Na festiwalowych pokazach w Zakopanem i na galowym koncercie zespołów nagrodzonych w Krakowie nie widziałem żadnych przedstawicieli środowisk artystycznych - prócz jurorów oczywiście.<br> Kiedyś było inaczej, &lt;name type="place"&gt;Bim-Bom&lt;/&gt;, &lt;name type="place"&gt;Stodołą&lt;/&gt;, &lt;name type="place"&gt;STS&lt;/&gt;, &lt;name type="place"&gt;Piwnica pod Baranami&lt;/&gt; znajdowały się w centrum uwagi, o ich programach mówiono więcej niż o premierach największych polskich. Pamiętam wydarzenie, jakim był Festiwal Kulturalny Studentów (Kraków, maj 1959), entuzjazm