tupie racicami po ścieżkach i przeżegnana, znika. &lt;page nr=11&gt; Za sadzawką aleja wznosi się znowu i nagle otwiera się jasność gazonu. Dom jest biały, tak niski, że dach, na którego deszczułkach mieszka gdzieniegdzie mech i trawa, wydaje się go przygniatać. Dzikie wino, którego jagody ściągają język , oplata okna i dwie kolumienki na ganku. Z tyłu dobudowano skrzydło budynku - tam wszyscy przenoszą się na zimę, bo front butwieje i zapada się od wilgoci, jaka przedostaje się spod podłogi. Skrzydło składa się z wielu pokoi, stoją w nich kołowrotki, warsztaty, tkackie i prasy do &lt;orig&gt;walowania&lt;/&gt; sukna. <br>Kołyska Tomasza umieszczona była w starej części domu, od