z drewnianymi ustami. Wyczuwałem pod grzbietem lekki pagórek materaca. Leżąc na złocie zobaczyłem nagle uśmiechniętą ironicznie twarz ojca. Mogłem sobie wyobrazić, co by mi powiedział, gdyby się nagle pojawił z zaświatów.<br>"No widzisz, durniu, kto jest górą? Nie pan Piszkowski, ale pan Piszczyk! To drobnomieszczaństwo, którym tak przez całe życie gardziłeś, rzuca ci ten worek złota, żebyś lepiej dożył swoich ostatnich lat. Złości cię to, prawda? Nic, powoli zmądrzejesz i przestaniesz się miotać jak kot w rui. Może to i dobrze, że nie masz dzieci? A nuż byłyby jeszcze głupsze od ciebie?"<br>Ładnie mnie urządził ten stary złośliwiec! Długo się kręciłem