Legioniści, rozproszeni po całym placu, w pośpiechu porwali broń, wydzierając sobie wzajemnie miecze i tarcze. W zgiełku i zamieszaniu nie słychać było trąbek wodza, które wzywały do skupienia się wokół niego. Konie z kwikiem przeraźliwym rozbiegły się tratując wszystkich po drodze. Jęki i wrzaski pierwszych rannych powiększyły grozę sytuacji. Zaledwie garstka najprzytomniejszych skupiła się przy wodzu. Reszta, rzucając tarcze i hełmy, zawróciła na dopiero niedawno przebytą drogę. A wtedy z gajów oliwnych wyskoczyły dzikie postacie i przecięły odwrót. Walka kończyła się, rozpoczęła się bezlitosna rzeź.<br>Furius postanowił drogo sprzedać swoje życie. Nieliczna garstka, która skupiła się wokół niego, walczyła dzielnie przeciw