przyjęli i polepszyli się. Więcej jednak bawi, niż gorszy, Bielskiego ów iście sowizdrzalski żart.<br>Ta właśnie wielokształtność Kroniki Bielskiego jest jej najbardziej znamiennym rysem. W jednym obszernym dziele współistnieją obok siebie nie tylko sprzeczne tendencje do wiernego przedstawiania zdarzeń historycznych i do ich beletryzacji, ale i poszczególne gatunki lub zalążki gatunków literackich.<br>Druga połowa wieku, pokolenie humanistów wykształconych na włoskich i antycznych wzorach rozwiąże tę unię gatunków. Wykształcą się jako odrębne odmiany gatunkowe: facecja, fraszka, biografia, epyllion, próba epopei, wizerunek, mowa okolicznościowa. Historiografia wyzwoli się z hybrydycznego współżycia z romansem - ale nie przestanie, raczej zacznie dopiero podlegać regułom pięknego pisania - tylko