Część pierwszą (1, 1 do 9, 18), zawierającą także wstęp do całej księgi, uważa się za najpóźniejszą. Podobnie jak w Pięcioksięgu i Psałterzu także w Księdze Przysłów to, co powstało najpóźniej, redaktorzy umieścili na początku (por. Rdz 1 oraz Ps 1). Część ta różni się od pozostałych samą formą i gatunkiem literackim. Zawiera wypowiedzi na określone tematy, ujęte w formę krótkich rozpraw, wskazujących na późniejszy etap rozwoju literatury mądrościowej. Długie rozwinięte okresy zdań mogą świadczyć o wpływie stylistyki greckiej. Podobnie też wyraz etun (7, 16) zdaje się być zhebraizowaną formą terminu greckiego othone (przędza, delikatna, cienka tkanina). Widoczne tu wpływy prorockich wypowiedzi