drugą połowę XVIII stulecia, a nie tylko same czasy saskie. Równocześnie pamiętniki Jemiołowskiego, Jerlicza, Maskiewiczów, a przede wszystkim Paska, wydawane dopiero teraz, zaczęły służyć apoteozie militarnych przewag Polski Wazów i Sobieskiego. Ukazując się#rzec by można#w stosownej chwili, stworzyły fundament pod pojawienie się tak oryginalnego gatunku piśmiennictwa, jakim była gawęda szlachecka, tworzona piórami pozostałych w kraju literatów.<br>Wielka Emigracja bowiem, wyraźnie lekceważąc powieść jako formę wypowiedzi artystycznej, skoncentrowała się na dramacie.<br>W tej to postaci zamknęła wstrząsającą relację o wielkiej tragedii narodowej. Do pamiętników szlacheckich sięgnęła natomiast powieść historyczna XIX wieku z trylogią Sienkiewicza na czele. Jej sukcesy artystyczne wynikały z