sił, aż oczy nabiegają łzami. Nie są to jednak łzy żalu, jakie kręciły się mi, gdy za horyzontem niknęły Hawaje. Hawaje najpiękniejsze, Hawaje moja miłość.<br> - Hej, nordowy, nordowy! Nieś nas do domu. Hej, nordowy i westowy, nie zapominajcie o swej dziatwie. Na East. Na East ku ciepłym brzegom Kalifornii, tam gdzie czeka keja i domowa koja. Nieś nas nordowy, nieś westowy. Naprzód!<br> Kręcimy do tyłu nasz stary film: Kaneda Wan, Nakari Ne, Anna Saki tuż przed nami.<br> Grzmoty! Dobrze jest mieć przed sobą pięć tysięcy mil, dwa miesiące czasu, ćwierć tony jadła, ciepły wodoszczelny śpiwór... Oj, dobrze!<br> Żeby tak mieć jakąś