budowę (strukturę), przenika go, dynamizuje strukturę rudymentarną, czyli powoduje działanie "w samym" dziele sztuki. Dopiero wtedy możliwy jest wybór quasi-sądów przez podmiot, skonkretyzowanie miejsc niedookreślonych i doprowadzenie do interpretacji. W tym sensie można stwierdzić, że dynamizacja jest najbliżej istoty dzieła sztuki, jeżeli nie jest samą jego istotą. Tym samym, generalizując, można dojść do wniosku, że istotą sztuki jest właśnie dynamizacja.<br>Kolejnym i chyba zasadniczym rozumieniem dynamizacji jest proces przechodzenia struktury rudymentarnej w strukturę zaktualizowaną. Istnienie struktury rudymentarnej narzuca się jako koniecznie przynależne danemu dziełu sztuki. Jest ona zbudowana przez artystę w racjonalnych i nieracjonalnych aktach twórczych. Struktura rudymentarna może zostać