ledwie szkicuje, gdyż rzetelne opracowanie wymagałoby wyjścia poza ramy tematu) choćby sprawa zarzucenia "własnej drogi do socjalizmu", zerwania z pozorami tolerancji i demokracji itd. (; a to, że nie docenia pewnych wydarzeń (np. o kryzysie politycznym w Słowacji na jesieni 1947 r. pisze co prawda, iż "może być uważany za próbę generalną przed praskim Lutym", ale poświęca mu zbyt mało uwagi); wreszcie - że wśród bogatej wykorzystanej literatury brak niektórych pozycji, istniejących już w okresie pracy nad "Praskim zamachem" (po francusku ukazał się w 1976 r.). Uwzględniając także brutalną (i banalną zarazem) prawdę, że dzieła ludzkie nader rzadko bliskie są ideału, trzeba przecież