dyspozycji własnej przedsiębiorstw pozostawały jedynie niewielkie kwoty przeznaczone na bieżące finansowanie produkcji i odtwarzanie niektórych środków trwałych. Prawie wszystkie inwestycje, a nawet zwiększanie środków obrotowych wymagały decyzji centralnych i finansowane były z budżetu. Zasady systemu prawnego i zasady finansowania wszystkich przedsiębiorstw w różnych branżach różniły się tylko nieznacznie. Nastąpiło też generalne ujednolicenie stosowanych rozwiązań w zakresie systemów i struktur zarządzania przedsiębiorstwami.<br>Cenę bazową dla produktu danego przedsiębiorstwa stanowiła (aż do 1982r.) tzw. cena fabryczna lub wyjściowa. Ustalano ją zwykle - bez odniesienia do rzeczywistych kosztów produkcji w konkretnym przedsiębiorstwie - na poziomie średnich kosztów w danej branży, powiększonych o określoną normatywnie wysokość narzutu