chodzi tu o wykazanie wewnętrznego powiązania wielu aspektów życia danej kultury, wykazując jej jednorodność, a zarazem przeciwstawiając ją innym kulturom. Nie mówi się więc o kulturze w ogóle, a raczej o partykularnej, określonej kulturze lub typie kultur różnych od innych.<br>W pracach Lévi-Straussa znaleźć można dwa zasadnicze ujęcia kultury: genetyczne i strukuralistyczne. Ujęcia te nie są sprzeczne, uzupełniają się wzajemnie naświetlając inne aspekty zagadnienia. O ile pierwsze ma uchwycić przyczyny i moment powstania kultury w ogóle i jest funkcją wynikającą z filozoficznych i antropologicznych założeń autora, o tyle drugie jest podporządkowane wymogom strukturalnej analizy badawczej. Pozwala ono na stwierdzenie jednorodności