krajobrazu polega na strukturowaniu<br>zjawisk i tworów przyrody tak, jakbyśmy mieli do czynienia z dziełami<br>sztuki, przedmiotami powstałymi intencjonalnie, by interpretować je<br>estetycznie. Nie jest istotne przy tym, czy człowiek czyni to wtórnie,<br>pod wpływem wcześniejszych kontaktów z dziełami sztuki - możliwe jest,<br>iż właśnie struktury artystyczne dzieł sztuki wywodzą się genetycznie z<br>naturalnych struktur przyrody.<br> Doznania estetyczno-generalizujące powstają, gdy zostanie<br>ukonstytuowany swoisty "przedmiot estetyczny" (termin R. Ingardena) -<br>to znaczy gdy odbiorca podziwiający przyrodę w postawie estetycznej<br>dostrzeże jej piękno i w ten sposób dojdzie do ukonstytuowania procesu<br>przeżycia estetycznego. Siła inspirująca przyrody powoduje, iż<br>określone zjawisko czy przedmiot przyrody odbierane