o nieszczęściu zawinionym, którego można było uniknąć. Odwołanie się do znanego wątku przydawało zdarzeniom sensu uniwersalnego: tak giną państwa, w których nad poczuciem sprawiedliwości górę bierze prywata.<br>Oczywiście ten sens moralny Odprawy odnosi się także do Polski. Zrozumiałe, że wiedza o własnej ojczyźnie i troska o nią złożyły się na genezę i myśl przewodnią utworu. Kochanowski nie pisał jednak Odprawy jako utworu aluzyjnego czy alegorycznego: nie można pod postaci tragedii podstawić postaci autentycznych, ani w zdarzeniach przeszłych i przyszłych dopatrywać się aluzji do konkretnych spraw polskich. Istnieje wprawdzie w Odprawie coś, co można by określić jako polski koloryt lokalny (np. rada