przerabiając obiegowe wątki tematyczne arcydzieł literatury światowej; po trzecie, wykorzystując bons mod`eles jedynie jako najogólniejszy i pierwszy impuls twórczy, jako pobudkę do „nowych myśli, obrazów, opisów i porównań, które zresztą wszystkie są własnością poety. Takie naśladowanie daje mu słuszne prawo do sławy twórczego talentu, bo i sam własnorodny geniusz czerpa już w przyrodzeniu, już w religii, już w dziejach, już w gminnych podaniach podnietę do nowych wyobrażeń i wymysłów". W ten sposób, nie po raz pierwszy zresztą, Borowski usiłuje znaleźć to przede wszystkim, co łączy, a nie dzieli i różni sąsiadujące z sobą prądy literackie. Co potwierdza i zapewnia