Bez zastanowienia włączył się do ruchu oporu. W pierwszym okresie wojny zaczął od akcji kurierskich (był łącznikiem) i przeprowadzania rodaków przez Tatry do Budapesztu, częściowo na własną rękę. Kto, jak nie on, znał Tatry Wysokie jak własną kieszeń i mógł prowadzić ludzi w ciemno. Dlatego dosyć wcześnie był poszukiwany przez gestapo i ukrywał się przez jakiś czas. Potem przeszedł przez Tatry na południe. Dłużej zatrzymał się u Kirchnera pod Preszowem. Potem przebywał w polskim obozie w Leanyfalu. Tam też Stanisław Motyka utopił się podczas kąpieli (przypadkowy skurcz?) w Dunaju w dniu 7 lipca 1941 roku w Leanyfalu. Widzieli to zdarzenie Bronisława