do czasu wątły budżet tkackiego warsztatu ratowała Rozalia wyprawami na wieś po żywność. Później, gdy pobita raz przez żandarmów zapadła na zdrowiu na dłuższy okres, podróże za tak zwanym szmuglem wzięła na siebie pani Alicja.<br>Tymczasem Osiedle szybko zmieniło się w dzielnicę niemiecką. Najlepsze wille pozajmowali dla siebie miejscowi dygnitarze, gestapowcy, wojskowi i wyżsi urzędnicy, w pozostałych domach rozlokowała się ewakuowana z bombardowanych Niemiec ludność cywilna, a w starych blokach spółdzielczych, odnowionych i przebudowanych, zakoszarowano Hitlerjugend. Przez cały czas okupacji pani Alicja nie zajrzała na Osiedle. Przesuwały się jesienie i wiosny. Każda wiosna, dopóki była odległa, zdawała się zapowiadać koniec wojny