się, żeby wszystkim było przyjemnie. Tak? No to może przez grzeczność i układność miałem udawać przed Suzanne, że jestem mężczyzną o silnym i męskim ramieniu, które otacza drżącą kibić? Ejże. Gdzież jest granica grzeczności i układności? W jakąż niewolę można się dla grzeczności i układności wplątać, w jakimż ciemnym i gęstym lesie zabłądzić? Kto tu ma rację? Czyja jest słuszność? Każdy ma rację swoją, ukształtowaną i ściśniętą swoim organizmem i chłonnym we własnej rzeczywistości aparatem psychicznym. A racja wypośrodkowana i bezwzględna czy jest i gdzie jest? Ba, o tym dowiemy się na Sądzie Ostatecznym, a może i tam nie. Tak, tak