nie posiądzie, może on zawsze liczyć na to, że uporczywa praca pozwoli mu w końcu osiągnąć płynność czy gładkość wysłowienia nie się dającą się prawie odróżnić od płynności językowej pisarzy-tubylców. Ale literatura to coś więcej niż gładkość wysłowienia. Składa się na nią również prawo - i konieczność - łamania tego, co gładkie, zakłócania tego, co płynne, lekceważenia reguł, dokonywania odkryć za cenę gwałtu na poprawności. W literaturze nowa myśl objawia się i zarazem wynika z nowego sposobu mówienia: aby powiedzieć coś istotnego, trzeba odstąpić od normy. Właśnie zaś to odstępstwo jest czymś, na co przybysz z zewnątrz nie może sobie pozwolić: złamanie