się na ulicę Poznańską.<br>Przyjrzałem się wysiadającemu. To był mężczyzna. Kiedy znalazł się w świetle latarni, poznałem go: Zenek Wiciuk. Nie miałem innego wyjścia jak przejść &lt;page nr=76&gt; do ofensywy, chociaż nie byłem pewny, czy Wiciuk nie znał mnie z czasów, kiedy pracowałem w policji. Wtedy jednak nosiłem wąsy, a teraz byłem gładko wygolony. Wąsy lub ich brak bardzo zmieniają wygląd i teraz właśnie na to liczyłem. Otwarłem okno w samochodzie i kiedy Wiciuk zbliżył się do mnie, zawołałem:<br>- Przepraszam bardzo, gdzie tu mieszka Sosna?<br>- Nie wiem, nie jestem stąd.<br>- A czy to ulica Beskidzka?<br>- Nie, Tatrzańska.<br>- A to przepraszam. Pomyliłem coś.<br>Zamknąłem