ani dokarmianie córki, ani zamykanie lodówki na klucz. Konieczna jest terapia prowadzona przez psychologa lub psychiatrę, czasami niezbędny jest nawet pobyt w szpitalu. Pamiętajmy: im wcześniej chora osoba zgłosi się do lekarza, tym większe są szanse na wyleczenie i szybszy powrót do normalnego życia. <br>Kasia, 21 lat <br>Całymi dniami chodzę głodna. Litrami piję kawę, bo ciągle chce mi się spać. Schudłam 20 kg, ale ciągle jestem za gruba. Najgorzej jest, kiedy waga stoi w miejscu albo - nie daj Boże - się zwiększa. Nie mogę wtedy na siebie patrzeć. Wiem, że stałam się więźniem odchudzania, że szwankuje mi zdrowie. Ale gdy słyszę - jesteś