Ten rodzaj działania nie może rozwiązać autentycznych problemów naszego świata.<br> Dla rozwiązani któregokolwiek z tych problemów trzeba manipulować nie tylko wielkością i strukturą zatrudnienia oraz konsumpcją, ale zmienić całą organizację życia, zwłaszcza zaś gospodarkę surowcami, geografią uprzemysłowienia oraz charakter potrzeb i ich ewolucję. Takie rozumowanie zaczęło trafiać do umysłów po głośnym kryzysie energetycznym w pierwszych latach siedemdziesiątych. Arabowie wykorzystując warunki do ekonomicznego sprzeciwu mieli na uwadze nie tylko doraźne cele polityczne, ale i fakt, że po 40 latach podobnej jak dotychczasowa eksploatacji ich kraje pozostaną pustyniami, tyle że już bez jakichkolwiek szans na sprostanie potrzebom rozwojowym. Kraje tej części kapitalistycznego systemu