chwytem w dłoni wylądowałem na półce o metr obok przyjaciela, na szczęście na nogi, ale pamiętam ten moment, gdy "obracało" mnie na plecy. Nie wiem - może sam zdołałem wprowadzić korektę lotu, a może to było za krótkie spadanie i dlatego nie zdążyło mnie "obrócić". Najpierw na plecy, a potem na głowę! U mnie skończyło się tylko kontuzją stawu skokowego. Od tego czasu wyznaję zasadę, że haki są po to, aby je wbijać, a znakomicie prezentujące się chwyty po to, aby je delikatnie sprawdzać.<br>Mówiliśmy już, że na Żabim Mnichu zdarzały się wypadki nietypowe. Jak dotychczas, mimo licznych odpadnięć, nie zginął tu