nie przywiązywał wagi do jej wróżb, jeden tylko Sinicyn z poważną miną zapisywał w notesie przepowiednie Natalii Gieorgiewny:<br><br>- Wszystkie papiery i rachunki przechowuję w żelaznej kasetce... Za kilka lat zobaczymy, co są warte pani wróżby.<br><br>Warżańska naśladując Stiebłową także zaczęła udawać wróżkę. Przytknęła wskazujący palec do czoła i plotła takie głupstwa, że panna Aillot chichotała, jakby ją ktoś łaskotał:<br><br>- Laissez donc! - wołała raz po raz - laissez donc! On peut crever de rire!<br><br>Wala Kisłowa marszcząc nos i unosząc górną wargę przyglądała się zabawie z roztargnieniem. Po chwili podeszła do Żakowicza i powiedziała półgłosem:<br><br>- Wołodia, pan wcale nie zwraca na mnie uwagi