scena drugiego aktu dramatu pod tytułem "Beatricze i jej trubadur".<br>- A pan jest może autorem?... <br>- Autorem? Ach, panie! Tak właśnie sobie wyobrażałem, ale cóż! Nigdy, nigdy nie udało mi się napisać czegoś więcej niż szesnastą scenę drugiego aktu tego dramatu! Resztę diabli wzięli. Czy pan sądzi, że praca pomocnika pisarza gminnego, a w wolnych chwilach rzucanie dyskiem może człowiekowi zapełnić życie? <br>- Sądzę - powiedział Hubert stanowczo - że lepiej osiągać rekordy w skoku niż pisać kiepskie dramaty, ograniczające się do szesnastej sceny. <br>- Drugiego aktu - uzupełnił dyskobol i nagle się zamyślił. <br>- A może ma pan i rację! - krzyknął rozpromieniony. - Nigdy mi to na myśl