żadnego tragicznego wydarzenia z nią związanego. Doszło do tego, że przerażał ją szum miejskiej fontanny. Kiedy w końcu zwierzyła się ze swojego problemu przyjacielowi, ten najzwyczajniej w świecie zapytał ją o przyczyny takiego stanu. Brak racjonalnego uzasadnienia kazał jej samej zastanowić się nad swoim "wodowstrętem" i w konsekwencji pozbyć się go. <br> - Strach trzeba nazwać i głośno o nim mówić. Wtedy może okazać się, że był tylko drobną blokadą psychiczną. Tłamszony może urosnąć do rangi fobii. Nie wolno też go dzielić na mniej lub bardziej ważny - mówi Marek Laube. <br>Dzisiaj ujawnienie swych słabości na szczęście przestaje być wstydem. Nie ma ludzi perfekcyjnych pod