to takie dziecko jest zmuszone do kłamstw. Kłamie, żeby się bronić przed inwazją. Zachowuje się jak konspirator w czasie okupacji lub stanu wojennego, tak jak zachowałby się każdy w sytuacji dotkliwego ograniczenia wolności. Kłamstwo jest tu sposobem na wprowadzanie prześladowców w błąd. Bez tego trudno byłoby dziecku zachować podstawowe poczucie godności i szacunku dla siebie. Idąc dalej, można by powiedzieć, że kłamstwo u dzieci nadmiernie kontrolowanych jest odruchem obronnym, objawem zdrowia i wewnętrznej siły, godnym uznania przejawem zdolności do przeciwstawiania się przemocy. Rodzic - prześladowca oczywiście nie jest w stanie tego docenić. Im bardziej dziecko kłamie, tym bardziej nasila represje, a wzmożone