nie należy ciągle rozpamiętywać, że już wszystko w życiu skończone, że już nic nie czeka.<br><br><br>Chciała usłyszeć coś więcej o dalszym ciągu tej pasjonującej, romantycznej historii. Indagowała tedy na wpół żartobliwie: - Co się dzieje z twoim wielbicielem - panem Gumplowiczem? - Odpowiedzią było zakłopotane milczenie... Nie ustępowała: - Czy nadal zasypuje się listami, goni za tobą?... - Odpowiedzią na to drugie pytanie była sucha informacja: - Zmarł niedawno, pod koniec 1897 roku. I lepiej o tym nie mówmy!<br><br>Zmarł?... Gdyby do rąk Orzeszkowej dotarł w tym czasie jeden z numerów Prawdy ze Wspomnieniem pozgonnym o Maksymilianie, nie zadawałaby takich pytań. Tam to bowiem dość enigmatycznie napisano