przecież antycypować kolejne zmiany cen. W gałęziach o wysokiej koncentracji produkcji, mogą próbować wpływać - poprzez własne decyzje dotyczące rozmiarów produkcji, a zatem i zapasów - na decyzje CUP-u w sprawie kierunku zmiany cen. Socjalizm rynkowy Langego okazałby się pod tym względem równie daleki od konkurencji doskonałej, jak konkurencja w realnej gospodarce kapitalistycznej.<br><br>&lt;tit&gt;Narzędzia analizy marginalnej&lt;/&gt;<br><br>Lange przeniósł je z neoklasycznej teorii doskonałej konkurencji do modelu socjalizmu rynkowego, co wielu uznało za wielkie osiągnięcie. A. Lerner, któremu przypisuje się znaczące uzupełnienie teorii Langego - stąd w literaturze mówi się niekiedy o modelu Langego-Lernera - uważał zastosowanie zasady wyrównywania kosztu krańcowego z ceną za