Na naszych oczach padają państwa, przynajmniej w takiej formule, jaką znaliśmy od stuleci. Dokładniej mówiąc, upadają nie tyle same państwa, co raczej metafizyka państwa. W Europie od XIV wieku wierzono, że właśnie w skali państwa możliwe są najbardziej racjonalne decyzje, że właśnie polityka jest główną osią myślenia o społeczeństwie i gospodarce, że właśnie w strukturze państwa możliwe jest pogodzenie racjonalności formalnej i substancjalnej. Dziś w Europie przestano w to wierzyć. Państwa pozostają, ale zredukowane do roli administracji ułatwiających integrację. Politycy europejscy podzielili rzeczywistość na sektory - np. górnictwo czy hutnictwo - i każdy sektor integrują na innej zasadzie. Niektóre sektory zostają całkowicie zintegrowane