Typ tekstu: Książka
Autor: Bojarska Teresa
Tytuł: Świtanie, przemijanie
Rok wydania: 1996
Rok powstania: 1980
nic nie pytając. Wypatroszone zwierzę wisiało nad ogniskiem. Żołnierze obsiedli ogień, nie wadził im śnieg, który topniał szybko od rozchodzącego się ciepła. Kilku wróciło do dworu i uwinęli się przy samowarze. Nie minęło wiele, a olbrzym zaszumiał.
Około południa wróciła do dworu Marysia Burak. Wsunęła się do kuchni, przymiliła Gawlikowej, gotowa do pracy. Zagniewana kucharka udawała, że nie dostrzega dziewczyny. Mruczała niby do siebie o szczurach, co uciekają, gdy poczują zagrożenie domu.
- Ludzi poznaje się w trudnych chwilach, co warte. Bez gadania wiadomo.
W tym dniu nie było śniadania, tylko wczesny obiad. Na prośbę Gawlikowej żołnierze odkroili jej kawał polędwicy. Nasmażyła
nic nie pytając. Wypatroszone zwierzę wisiało nad ogniskiem. Żołnierze obsiedli ogień, nie wadził im śnieg, który topniał szybko od rozchodzącego się ciepła. Kilku wróciło do dworu i uwinęli się przy samowarze. Nie minęło wiele, a olbrzym zaszumiał.<br>Około południa wróciła do dworu Marysia Burak. Wsunęła się do kuchni, przymiliła Gawlikowej, gotowa do pracy. Zagniewana kucharka udawała, że nie dostrzega dziewczyny. Mruczała niby do siebie o szczurach, co uciekają, gdy poczują zagrożenie domu.<br>- Ludzi poznaje się w trudnych chwilach, co warte. Bez gadania wiadomo.<br>W tym dniu nie było śniadania, tylko wczesny obiad. Na prośbę Gawlikowej żołnierze odkroili jej kawał polędwicy. Nasmażyła
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego