stada. O tak, wiele można było stracić.<br>Najbardziej bali się ci, którzy popełnili zbrodnię najstraszniejszą - pomagali Szepczącym. Kiedy klęczysz z karkiem zgiętym do ziemi i nie widzisz nic prócz trawy, nie wiesz, czy zaraz przyjdzie wybawienie, czy na plecy spadnie ci kij. Gdy trwasz tak w niepewności, powoli stajesz się gotowy, by wszystko powiedzieć i zdradzić każdego. Wiedział o tym setnik i jego wojownicy. Nie spieszyli się więc wcale. Dziesiętnicy powoli kroczyli wzdłuż szeregu ludzi, bacznie ich obserwując.<br>Wreszcie żołnierze cisnęli do stóp dziesiętników pęki wiewiórczych skórek. Po chwili przyprowadzono też winowajcę, młodego, ciemnowłosego mężczyznę.<br>- Gdzie ogony - dziesiętnik uderzył go w twarz