Typ tekstu: Książka
Autor: Bojarska Teresa
Tytuł: Świtanie, przemijanie
Rok wydania: 1996
Rok powstania: 1980
Przecież miał wolne ręce, pan powoził, nie on.
- Leżał na wozie. Łeb pod snopek, tylko tyłek wystawał. Lepiej byłoby, żeby w niego.
- Sylwek, co pan!
- A pewnie. Kto go wie, mógł być w zmowie. Narzekał, że musi nas wieźć. Że milicjanty ważniejsze niż siewy i robota. Pomstował, że im zboże grabimy. My grabimy, rozumie pani?
Kacperczak długo badał furmana, ale zwolnił go do domu. Nie miał podejrzeń. Przecież chłop w ostatniej chwili został wyznaczony do jazdy. Gdyby nawet chciał, nie miał kiedy się porozumieć. Chłopina był wystraszony. Nie chciał jechać sam do domu, prosił o nocleg. Czy panowie odprowadzą go jutro
Przecież miał wolne ręce, pan powoził, nie on.<br> - Leżał na wozie. Łeb pod snopek, tylko tyłek wystawał. Lepiej byłoby, żeby w niego.<br> - Sylwek, co pan!<br> - A pewnie. Kto go wie, mógł być w zmowie. Narzekał, że musi nas wieźć. Że milicjanty ważniejsze niż siewy i robota. Pomstował, że im zboże grabimy. My grabimy, rozumie pani?<br> Kacperczak długo badał furmana, ale zwolnił go do domu. Nie miał podejrzeń. Przecież chłop w ostatniej chwili został wyznaczony do jazdy. Gdyby nawet chciał, nie miał kiedy się porozumieć. Chłopina był wystraszony. Nie chciał jechać sam do domu, prosił o nocleg. Czy panowie odprowadzą go jutro
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego