J'ai<br>decidé de rentrer `a Chartres, je suis trop triste. (...) Je décidais de<br>ne pas aller `a l'invitation de la femme `ecrivain, elle est trop<br>embetante*. Pismo bardzo pochyłe, niepewne, błędy francuskie i te<br>sznurki liter nierównej wielkości, idące wciąż ku dołowi. Dlaczego<br>patrząc nawet na te litery (nie jestem grafologiem), mam wrażenie, że<br>to pismo człowieka odartego ze skóry?<br> Ta wystawa była dla mnie rewelacją. Piszę to słowo z całym poczuciem<br>jego wagi. Przecie już przed trzydziestu laty zachwyciły mnie płótna Soutine'a: jego mięsiwa Boeuf écorché,<br>ministranci, czerwony pikolak od Maxime'a. Goyę odkryłem wówczas dla<br>siebie po Soutinie i może