także inne elementy rachunku efektywności, które można tu włączyć. Zależy to oczywiście od specyficznych cech procesu produkcyjnego danego przedsiębiorstwa, asortymentu itp.<br>Rozważmy kwestię doboru filarowych parametrów konstrukcyjnych modelu efektywności na podstawie prostego przykładu podanego na s. 92 i 93. W przykładzie tym jest widoczne, że jednostkowy koszt własny wytworzenia w granicach 30-28jp. można uzyskać przy wytwarzaniu:<br>w przedziale pierwszym 1600-1999 jedn.,<br>w przedziale drugim2200-2750 jedn. (z możliwością osiągnięcia dalszej obniżki do 27,33jp. przy produkcji 2999 jedn.). W przedziale trzecim obniżenie kosztu jednostkowego poniżej 30jp. wymagałoby rozpatrzenia możliwości obniżenia kosztów ruchu lub kosztów zarządu na łączną kwotę 5000jp