się w obozie.<br>- Towarzyszu Bida - mówi chłopak ze straży porządkowej - co robić? Stoi i patrzy na moją opaskę. "Kto ci pozwolił - powiada - stanąć na moje miejsce?". No i co wy na to? Nie będę się przecież z nim bił!<br>- Nie trzeba. Sam pójdzie. Chodźmy.<br>Rzeczywiście, wraca po chwili z roześmianą gromadką. - Coś mu zrobił? - pyta Madzia.<br>- Nic, spytałem tylko, czy ma dzieci. - I co?<br>- "Szkoda dzieci - powiedziałem. - Czy warto się tak narażać?" Niech ze mną idzie, może wyprowadzę.<br>-A gdyby nie poszedł?<br>- No jakże... - dziwi się Szczęsny i tyle jest w nim zebranej w sobie, namiętnej siły, tyle bajecznej pewności, że