nie wyglądałem na bogacza. Mógłbym się targować, bo przecież znaleźli się w przymusowej sytuacji, mieszkanie musieli oddać, za obrzydliwe meble dadzą im psie pieniądze, pozostała więc ta działka i należało ją jak najszybciej nielegalnie sprzedać, pieniądze nielegalnie zamienić na garstkę dolarów, dolary zaś nielegalnie wyszmuglować za granicę, żeby mieć parę groszy na pierwsze dni pobytu w Danii czy gdzie ich tam los rzuci. Nie mogłem żerować na cudzym nieszczęściu, nawet byłego stalinisty. Umówiliśmy się więc na dzień następny w Zarządzie Ogródków Działkowych, gdzie żona syjonisty znała kogoś, kto z przyjaźni dla niej, czy też z litości podbudowanej łapówką, obiecał ułatwić wszelkie