15 proc. rynku, stawia ostre warunki. W praktyce oznacza to, że nie znajdzie sojusznika do realizacji swych planów wśród samych towarzystw: chce przecież jednocześnie uderzyć i w najmniejsze, i największe, czyli prawie we wszystkie. Czy UNFE trafnie ocenił i uszeregował zagrożenia? Czy rzeczywiście duża koncentracja rynku jest ważniejszym problemem niż groźba plajty drobnicy kontrolującej 15 proc. rynku? Czy UNFE zdaje sobie sprawę, iż wkraczając ze swymi regulacjami tak daleko, jak planuje, doprowadzi do tego, że nie rynek, lecz sam urząd będzie decydować o losach pieniędzy przyszłych emerytów, a tym samym z organu kontrolującego przeistoczy się w ZUS bis? Już samo odsunięcie