fakt ten kojarzy ci się z niedawno przeczytaną książką, gdzie genialny włamywacz potrafił dorabiać klucze do wszelkich zamków. Przekrzywiasz głowę; nagle opanowuje cię strach. Krzesło może ci się usunąć spod nóg. Wówczas... Zaczynasz śpiewać półgłosem sprośną piosenkę. Z chwilą gdy jesteś przekonany, że krzesło nie może się przewrócić, silniej akcentujesz "grube" wyrazy. Przestajesz śpiewać, gdy słyszysz za drzwiami kroki gospodyni. Robisz miny. Patrząc na swoje odbicie, doznajesz wspaniałego uczucia, że widzisz siebie po raz pierwszy, że dopiero teraz zacząłeś istnieć. To sprawia, że - wiedząc, iż nigdy tego nie zrobisz- zastanawiasz się, czyby nie odepchnąć nogami krzesła. Wyobrażasz sobie barokowego aniołka na ścianie